انواع هکر ها را بشناسیم!
هکرها به افرادی اطلاق میشود که تخصص فنی و توانایی در نفوذ و دستکاری سیستمها و شبکههای کامپیوتری دارند. انواع هکر ها بر اساس اهداف و متدولوژیهای کاریشان متنوع هستند. در ادامه، به برخی از انواع هکرها اشاره میکنیم:
انواع هکر ها را بشناسیم!
- هکرهای سفید (White Hat Hackers)
- هکرهای سیاه (Black Hat Hackers)
- هکرهای خاکستری (Gray Hat Hackers)
- هکرهای هکتیویست (Hacktivists)
- هکرهای انتظامی (State-Sponsored Hackers)
- هکرهای اجتماعی (Social Engineers)
هکرهای سفید (White Hat Hackers)
هکرهای سفید یا “White Hat Hackers” افرادی هستند که تخصص فنی قوی در زمینه امنیت اطلاعات دارند و از این تخصص برای بهبود امنیت سیستمها و شبکههای کامپیوتری استفاده میکنند. این افراد به عنوان متخصصان امنیت اطلاعاتی شناخته میشوند و عمدتاً در شرکتها، سازمانها و نهادهای دولتی اشتغال دارند.
ویژگیها و فعالیتهای مهم هکرهای سفید عبارتند از:
آزمون امنیتی: هکرهای سفید به منظور تست امنیت سیستمها و شبکهها، با دستور اجرای صاحبان سیستم به سیستمها نفوذ میکنند. این آزمونها به شناسایی ضعفها و آسیبپذیریها در سیستمها کمک میکنند.
پنتاگونی: این افراد به نقش “پنتاگونیست” نیز معروف هستند، یعنی به عنوان یک نقشه برای تست امنیت از طریق شبیهسازی حملات سایبری به سیستمها و شبکهها اقدام میکنند.
تجزیه و تحلیل حملات: هکرهای سفید مسائل مرتبط با امنیت را تجزیه و تحلیل میکنند و درصددهی به حملات سایبری و تجزیه و تحلیل رفتارهای مخرب به سیستمها میپردازند.
توسعه ابزار امنیتی: بسیاری از هکرهای سفید ابزارها و نرمافزارهای امنیتی توسعه میدهند که به افراد و سازمانها کمک میکنند تا از امنیت بهتری برخوردار شوند. این ابزارها ممکن است برای اسکن شبکه، تشخیص نفوذ، یا مدیریت رمز عبور استفاده شوند.
آموزش و آگاهی: هکرهای سفید تلاش میکنند تا آگاهی عمومی در مورد امنیت سایبری افزایش یابد. آنها میتوانند دورههای آموزشی برگزار کنند و به مقالهنویسی در زمینه امنیت اطلاعات بپردازند.
انصاف: هکرهای سفید برخی از حملات سایبری را با هدف کمک به قربانیان یا بازگرداندن اطلاعات مسروقه به صاحبان اصلی انجام میدهند. این اقدامات به منظور بازگرداندن آسیبها و بهبود امنیت انجام میشوند.
توجه داشته باشید که هکرهای سفید عمدتاً در حوزه امنیت اطلاعات و توسعه راهکارهای امنیتی فعالیت میکنند و عملیات آنها معمولاً قانونی و با اجازه صاحبان سیستم صورت میگیرد. همچنین، تلاشهای آنها به منظور پیشگیری از حملات سایبری و حفاظت از اطلاعات حساس و امنیت شبکهها بسیار ارزشمند هستند.
هکرهای سیاه یا (Black Hat Hackers)
هکرهای سیاه یا “Black Hat Hackers” افرادی هستند که از تخصص فنی و دانش خود به منظور اهداف نفوذی، جنایی و غیرقانونی استفاده میکنند. این افراد به دنبال کسب سود مالی، ایجاد خسارت برای دیگران، دستیابی به اطلاعات حساس یا هر فعالیتی که معمولاً با قوانین و مقررات مخالفت دارد، هستند.
ویژگیها و فعالیتهای مهم هکرهای سیاه عبارتند از:
نفوذ به سیستمها و شبکهها: هکرهای سیاه به تخصصهای نفوذی و نفوذ به سیستمها و شبکهها دست پیدا کردهاند. آنها از تکنیکهای مختلفی مانند نفوذ از طریق ضعفهای امنیتی یا استفاده از مهارتهای اجتماعی برای دستیابی به اطلاعات حساس استفاده میکنند.
سرقت اطلاعات: این افراد به منظور دستیابی به اطلاعات حساس از دیگران به سرقت اطلاعات میپردازند. این اطلاعات ممکن است شامل اطلاعات مالی، اعتباری، شخصی و حرفهای باشد.
حملات سایبری: هکرهای سیاه ممکن است به وبسایتها، سرورها و سیستمهای شبکه حملات سایبری انجام دهند. این حملات ممکن است شامل حملات DDoS (توزیعی از طریق اشغالگزاری)، حملات نفوذی و تزریق مخرب به سیستمها باشد.
کرمها و ویروسها: هکرهای سیاه ممکن است کرمها (Worms) و ویروسها (Viruses) را توسعه دهند و منتشر کنند که به منظور تخریب سیستمها، جلب اطلاعات حساس و تضرر دیگران استفاده میشوند.
کلاهبرداری اینترنتی: این افراد ممکن است به تخطی از مقررات و قوانین مربوط به تجارت الکترونیکی و خدمات آنلاین به منظور کلاهبرداری از افراد و شرکتها بپردازند.
معاملات زیرزمینی: هکرهای سیاه ممکن است در انجام فعالیتهای غیرقانونی در معاملات زیرزمینی اینترنتی مشغول به کار شوند، از جمله فروش و خرید اطلاعات سرقتی و ابزارهای هک.
هکرهای سیاه فعالیتهای خود را در انتهای طیف قانونی انجام میدهند و در بسیاری از کشورها قوانینی وجود دارد که به انجام این فعالیتها مجازات میکند. این افراد معمولاً در محافظت از هویتشان و پنهانی محل اقامتشان دقت میکنند. از این رو، شناسایی و تعقیب آنها بسیار مشکل است.
هکرهای خاکستری (Gray Hat Hackers)
هکرهای خاکستری یا “Gray Hat Hackers” افرادی هستند که بین هکرهای سفید (White Hat Hackers) و هکرهای سیاه (Black Hat Hackers) قرار میگیرند. این افراد تا حدی خصوصیات و ویژگیهای هر دو دسته هکر سفید و هکر سیاه را دارند و فعالیتهایشان در یک موقعیت ممکن است قانونی و در موقعیت دیگر غیرقانونی باشد.
ویژگیها و فعالیتهای مهم هکرهای خاکستری عبارتند از:
آزمون امنیتی بدون اجازه: این افراد ممکن است بدون داشتن اجازه از صاحبان سیستمها به تست امنیتی سیستمها و شبکهها بپردازند. این اقدام ممکن است با قانون در تضاد باشد.
گزارش ضعفهای امنیتی: هکرهای خاکستری ممکن است زمانی که ضعفها یا آسیبپذیریهای امنیتی را پیدا میکنند، این اطلاعات را به صاحبان سیستمها اطلاع دهند تا امنیت سیستمها بهبود یابد.
بهرهبرداری از ضعفهای امنیتی: برخی هکرهای خاکستری ممکن است ضعفهای امنیتی را پیدا کرده و بدون اجازه صاحبان سیستم از آنها بهرهبرداری کنند. این اقدام قانونی نیست و ممکن است باعث خسارت به دیگران شود.
مدیریت ریسک: هکرهای خاکستری ممکن است به عنوان مشاوران امنیتی به سازمانها یا شرکتها کمک کنند تا ضعفها و آسیبپذیریهای امنیتی را مدیریت کنند و از آنها در مقابل حملات محافظت کنند.
حملات هکتیویستی: برخی هکرهای خاکستری ممکن است به عنوان هکتیویستها عمل کرده و به اعتراض به مسائل اجتماعی یا سیاسی حمله کنند. این اقدامات ممکن است در چارچوب قوانین مخصوص به کشورها بررسی شوند.
تفاوت مهم بین هکرهای خاکستری و دیگر دستههای هکرها این است که هکرهای خاکستری میتوانند در موقعیتهای قانونی و غیرقانونی عمل کنند و اغلب تصمیم میگیرند بر اساس موقعیت خاص خود عمل کنند. به همین دلیل، تعریف دقیقی از این دسته از هکرها وجود ندارد و ممکن است به عنوان “آزاد” یا “غیرقانونی” در نظر گرفته شوند، به توجه به اهداف و رفتارهایشان.
هکرهای هکتیویست (Hacktivists)
هکرهای هکتیویست یا “Hacktivists” افراد یا گروههایی هستند که از تخصص فنی خود به عنوان ابزاری برای اعتراض به مسائل اجتماعی، سیاسی یا اخلاقی استفاده میکنند. این افراد با استفاده از تکنولوژیهای کامپیوتری و شبکههای اینترنتی، حملات سایبری را انجام میدهند تا پیامهای خود را به دنیا منتقل کنند و تغییراتی در عقاید و مسائلی که برای آنها مهم است، ایجاد کنند.
ویژگیها و فعالیتهای مهم هکرهای هکتیویست عبارتند از:
اعتراض به مسائل اجتماعی و سیاسی: هکرهای هکتیویست عمدتاً به منظور اعتراض به سیاستها، نهادها یا مسائل اجتماعی تصمیم به حمله به وبسایتها و سیستمهای مرتبط با موضوعات مورد نظر خود میگیرند.
سرقت اطلاعات و نشر آنها: برخی از هکتیویستها به منظور انتشار اطلاعات یا سندهای حساس (مثل ایمیلها، اسناد دولتی یا اطلاعات خصوصی) از دیگران حمله میکنند. این اقدامات ممکن است به منظور فشار بر افراد یا نهادها باشد.
تخریب وبسایتها: هکرهای هکتیویست ممکن است با حمله به وبسایتهای مرتبط با مسائلی که مورد اعتراض آنهاست، از دسترسپذیری این وبسایتها را مختل کنند.
دزدی دادههای حساس: هکرهای هکتیویست ممکن است به دزدی دادههای حساس مانند پایگاه دادهها، ایمیلها، و اطلاعات مرتبط با شرکتها یا نهادهای دولتی بپردازند.
مطالبه تغییرات: برخی از هکتیویستها از دولتها یا نهادها تقاضای تغییرات میکنند و تهدید به انتشار اطلاعات حساس میکنند تا فشار بر آنها ایجاد کنند.
آگاهسازی عمومی: برخی هکتیویستها تلاش میکنند تا افراد را در مورد مسائل اجتماعی یا سیاسی آگاه کنند و اطلاعات را به عموم منتقل کنند.
توجه داشته باشید که فعالیتهای هکتیویستی ممکن است در برخی موارد با قوانین کشورها در تضاد باشد و ممکن است به عنوان فعالیت غیرقانونی تلقی شود. در بعضی موارد، این افراد به دلیل فعالیتهای خود با مشکلات قانونی مواجه شوند. همچنین، هکتیویستها معمولاً تلاش میکنند هویت خود را مخفی نگه دارند تا از تعقیب قانونی جلوگیری کنند.
برای مشاهده ویدئوهای آموزش و تست مجموعه استاد یوسفی کلیک کنید.
هکرهای انتظامی (State-Sponsored Hackers)
هکرهای انتظامی یا “State-Sponsored Hackers” افرادی هستند که توسط دولتها یا نهادهای دولتی به عنوان ابزار اصلی برای اجرای حملات سایبری به دولتها، سازمانهای دولتی دیگر، یا اهدافی که منافع دولت را تهدید میکنند، استفاده میشوند. این افراد دسترسی به منابع و تکنولوژیهای پیشرفته دارند و معمولاً به عنوان تیمهای امنیت سایبری دولتی یا نهادهایی با ارتباط مستقیم با دولتها عمل میکنند.
ویژگیها و فعالیتهای مهم هکرهای انتظامی عبارتند از:
جاسوسی (Espionage): هکرهای انتظامی عمدتاً به منظور جاسوسی و جمعآوری اطلاعات حساس از دولتها، سازمانهای دولتی دیگر، شرکتها و سازمانهای بینالمللی فعالیت میکنند. این اطلاعات ممکن است شامل اطلاعات نظامی، اقتصادی، اطلاعاتی در مورد تحقیق و توسعه، و غیره باشد.
تخریب و جلوگیری از عملکرد (Disruption): هکرهای انتظامی ممکن است به منظور تخریب یا مختل کردن سیستمها و شبکههای رقبا یا اهدافی که به منافع دولت تهدید میکنند، حملات سایبری انجام دهند.
حملات نفوذی (Intrusion): این افراد به منظور نفوذ به سیستمها و شبکهها، از تکنیکهای پیچیدهتری نسبت به هکرهای دیگر استفاده میکنند و بیصدا درون سیستمها حضور دارند.
استفاده از ابزارهای پیشرفته: هکرهای انتظامی به عنوان دولتها دسترسی به منابع و ابزارهای پیشرفته دارند که برای انجام حملات سایبری موثر استفاده میکنند. این ابزارها از جمله ویروسهای پیشرفته، کرمها، تروجانها و ابزارهای متخصص در نفوذ به سیستمها و شبکهها هستند.
عملیات پنهانی (Covert Operations): هکرهای انتظامی معمولاً تحت پوشش عملیات پنهانی انجام میدهند تا هویت و فعالیتهای خود را مخفی نگه دارند.
تجزیه و تحلیل تهدیدات: این افراد به تحلیل تهدیدات سایبری دیگر کشورها میپردازند و سعی میکنند تهدیدات را تشخیص دهند و از امنیت ملی حفاظت کنند.
تفاوت مهم بین هکرهای انتظامی و دیگر دستههای هکرها این است که هکرهای انتظامی به عنوان نمایندگان دولتها و به نفع منافع ملی عمل میکنند. فعالیتهای آنها در برخی موارد با قوانین بینالمللی در تضاد باشد و ممکن است منجر به بحرانهای بینالمللی شود. همچنین، شناسایی و تعقیب هکرهای انتظامی بسیار مشکل است و اغلب آنها از تکنولوژیهای پیشرفته برای پنهان ماندن از تعقیبها استفاده میکنند.
هکرهای اجتماعی یا (Social Engineers)
هکرهای اجتماعی یا “Social Engineers” افرادی هستند که از ترفندها و مهارتهای اجتماعی برای تقلب و ترتیب مردم به منظور دستیابی به اطلاعات حساس یا اجرای حملات سایبری استفاده میکنند. این افراد به عنوان متخصصان در هنر تقلب اجتماعی شناخته میشوند و برای دستیابی به هدف خود از تکنیکهای متنوعی مانند تزویر، تأثیرگذاری روحی، و تزویر الکترونیکی (Phishing) استفاده میکنند.
ویژگیها و فعالیتهای مهم هکرهای اجتماعی عبارتند از:
تزویر اطلاعات: هکرهای اجتماعی ممکن است به منظور دریافت اطلاعات حساس از افراد معمولی یا کارمندان سازمانها از تزویر اطلاعات استفاده کنند. این اطلاعات ممکن است شامل رمز عبورها، اطلاعات حساب بانکی، یا اطلاعات شخصی باشد.
تزویر الکترونیکی (Phishing): هکرهای اجتماعی به عنوان فردی معتبر یا سازمانی قلاب زنانه به افراد ایمیلهایی میفرستند که شبیه به ایمیلهای واقعی به نظر میرسند. این ایمیلها ممکن است از افراد خواسته کنند تا اطلاعات حساس خود را وارد کنند یا به لینکهای مخرب در این ایمیلها کلیک کنند.
تأثیرگذاری روحی (Social Engineering): هکرهای اجتماعی میتوانند از تأثیرگذاری روحی بر افراد استفاده کنند تا آنها را متقاعد کنند که اطلاعات حساسی را ارائه دهند یا اقداماتی را انجام دهند که به نفع هکرها باشد. این تأثیرگذاری ممکن است از روشهای مختلفی نظیر ترساندن، وادار کردن، یا ترتیب دادن بر اساس اطلاعات جعلی استفاده کند.
تزویر فیزیکی: هکرهای اجتماعی ممکن است به صورت حضوری در محلهای کاری یا سازمانها حضور پیدا کرده و با تزویر فیزیکی دستگاههای کامپیوتری، تجهیزات شبکه یا اطلاعات حساس را دستکاری کنند.
تزویر تلفنی (Vishing): این تکنیک شامل تزویر تلفنی است، که هکرهای اجتماعی با تماس تلفنی به افراد اقدام به گرفتن اطلاعات حساس میکنند.
استفاده از ترفندهای اجتماعی: هکرهای اجتماعی ممکن است از ترفندهای مختلفی نظیر تزویر، نمایش علائم قانونی یا شغف مشتری به منظور جلب اطلاعات حساس استفاده کنند.
توجه داشته باشید که هکرهای اجتماعی به ترفندهای اجتماعی متمایل هستند و تمرکز اصلی آنها بر روی تقلب و تأثیرگذاری روحی است. این افراد معمولاً از تمرین و تجربه زیادی برخوردارند و برای دستیابی به اهداف خود از ابزارهای روحی و اجتماعی بهره میبرند. همچنین، هکرهای اجتماعی ممکن است در دستیابی به اطلاعات حساس یا اجرای حملات سایبری به همکاری با هکرهای دیگر نیز روی بیاورند.
در انتها به خاطر داشته باشید که، انواع هکرها ممکن است در حقیقت یک طیف گسترده از رفتارها و اهداف داشته باشند، و تعریفها به صورت گستردهتری نیز ممکن است تغییر کند. اهمیت امنیت اطلاعات و سیستمها در دنیای دیجیتالی به مرور زمان افزایش مییابد و نیاز به اقدامات امنیتی مؤثر و توانمندی در برابر حملات سایبری رو به افزایش است.
برای دریافت مشاوره رایگان کنکور با شمارههای 88922915-021| 88809039-021 تماس بگیرید و یا به تلگرام مجموعه به شماره: 09384361587 پیام بدهید.
دیدگاهتان را بنویسید